Deze publicatie is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
Verliezers door Jack Kirby
Review door KC Carlson
Jack Kirby’s The Losers, Jack Kirby’s Run van DC Comics’s Traditional War Comics Title Our Fighting Forces #151-162. Kirby kwam eerst in het project, dat oorspronkelijk werd gepubliceerd in 1974-75, die voldeed aan de annulering van de meeste van zijn vierde wereldtitels, maar uiteindelijk creëerde hij een extreem onvergetelijke reeks verhalen, grotendeels gebaseerd op zijn eigen ervaringen in de wereldoorlog II.
Dit waren de originele verliezers, lang voor de Vertigo -serie gebaseerd op hedendaagse speciale strijdkrachten soldaten die vechten tegen de CIA nadat ze zijn verraden door het bedrijf en voor de doden vertrokken (en binnenkort een belangrijke bewegingsfoto zijn!). Deze verliezers waren een ragtag-combinatie van een paar van DC’s tweede-banana-oorlogspersonages waarvan de kenmerken allemaal waren geannuleerd. Cap’n Storm was een P.T. Bootschipper met een houten been met zijn eigen stripboek met 18 uitgaven genaamd Captain Storm (1964-1967). ) -1966). Gunner (Mackey) evenals Sarge (klei) (af en toe met hun hond, Pooch) waren mariniers die voor het eerst voor het eerst verschenen in de All-American Guy of War #67 (1959) voordat ze naar onze vechtkrachten verhuisden #45-94 (1959- 1965).
Ze verschenen eerst samen (samen met Fighting Devil-Dog Lt. Larry Rock) in een probleem van Captain Storm #13 (1966), maar de allereerste officiële teamup van de verliezers neemt de locatie in het spookachtige opslagtankverhaal in G.I. Combat #138 (1968) getiteld The Losers. Er werd uitgelegd dat de vier oorlogshelden werden verzameld als een Special Forces -groep, maar de man voelde zich niet als helden, omdat ze allemaal werknemers hadden verloren onder hun bevel waarvoor ze zich verantwoordelijk voelden. Zo noemden ze zichzelf ‘verliezers’.
De Losers -serie verscheen eerst voor het eerst in onze Fighting Forces #123 in 1970 en bleef in die titel tot 1978’s probleem #181. De verliezers zijn hoogstwaarschijnlijk het meest beroemd om precies hoe ze stierven, dat op drie duidelijk verschillende manieren is afgebeeld: ze werden oorspronkelijk gedood door de schaduwdemonen van de monitor in dilemma op Infinite Earths #3 (1985). Later dat jaar, in het dilemma-tie-in de verliezers, werden ze afgebeeld als sterven in actie in een strijd in 1945 terwijl ze een Duitse raketlocatie vernietigden. Deze schijnbare tegenstelling werd later uitgelegd; De special zou de ondergang van de personages hebben getoond toen de gebeurtenissen van het dilemma het DC -universum herschikten. In 2004 stierven de verliezers opnieuw – deze keer in de openingspagina’s van Darwyn Cooke’s Incredible DC: The New Frontier. In dit officieel uit-continuïteitsverhaal wordt hun cruciale en opmerkelijke dood op Dinosaur Island het aanzetten tot het hele nieuwe grensverhaal. (Dit is zo goed gedaan dat ik niet geloof dat ik alleen ben door te geloven dat dit de “officiële” versie zou moeten zijn, omdat helden die onbedoeld kwamen na het tegenkomen van een grote bedreiging voor de wereld en iedereen erop .)
Maar hoe zit het met Jack Kirby en de verliezers? Voorafgaand aan de aankomst van Kirby werd de serie geschreven door Robert Kanighher, wiens downbeat-aanpak (Over-) hun slechte geluk benadrukte. Kanigher’s Losers -titel was stevig in de vorm van “War is Hell”, exact hetzelfde element dat hij naar zijn andere oorlogsreeks bracht (met name Sgt. Rock). De functie werd getekend door een aantal verschillende kunstenaars, waaronder Ken Barr, Ross Andru en Mike Esposito, evenals John Severin, die allemaal de neiging hadden op meer werk op menselijk niveau (in tegenstelling tot All-Out Action Artistry). De run van Severin, die hij voornamelijk inkt, is opmerkelijk mooi.
Dus toen Jack Kirby opdook om de serie in 1974 over te nemen, waren veel fans geschokt en overstuur, omdat Kirby’s verhalen niets waren, met zijn dynamische kunstwerken die bijpassen waren. Hoewel niet precies pro-oorlog-de verliezers nog steeds werden afgebeeld als gevechtskleurig, evenals vaak gewond-waren de verhalen en kunst veel meer op avontuur georiënteerd en gung-ho dan alles wat Kanighher op dit moment aan het schrijven was. In de algemene geschiedenis van de strip en de erfenis echter troeven Kirby’s run echter alles. Het is de enige reeks van de serie die zowel herdrukt als verzameld, vanwege de bekendheid van Kirby, hoewel de personages grotendeels worden vergeten, behalve voor hardcore DC -oorlogsfans en voor degenen die elke pagina van Cooke’s DC leuk vonden: de Nieuwe grens, waar hij hen een herdenkingsmonument biedt.
Onze vechtkrachten #153
Zoals opgeroepen door Neil Gaiman (die de voorlopige observatie aan Cooke crediteert) in zijn inleiding tot deze collectie, is de Devastator versus enorme Max (van off #153) zo vol met Kirby “Big Ideas”, zelfsDe ruiseffecten stegen uiteindelijk personages in het verhaal. Het is bijna als een Godzilla vs. King Kong -strijd in reikwijdte, impact, evenals creativiteit – behalve dat het gevecht wordt gevoerd door twee ginormous oorlogsmachines (denk aan enorm wiel, niet Rhodey), waarvan er één is uitgevonden en beheerd en geëxploiteerd door een jonge science-fiction fan met het onwaarschijnlijke, hoe over het algemeen Kirby, naam van Rodney Rumpkin. Gaiman legt sagely uit dat Rumpkin echt is “PFC Kirby, die een toekomst voorstelt waar dingen anders kunnen zijn, omdat hij ons allemaal was.”
De Kirby -verhalen zitten vol met gruwelijke Duitse oorlogsschurken en bijna net zoveel eigenzinnige personages als Simon & Kirby’s Fighting American. Panama Fattie is een groteske oorlogs opportunist die voorbestemd lijkt voor een wrede dood, maar ze is echt verlost in een vluchtige menselijke band met Cap’n Storm, die haar verdedigt tegen zijn eigen teamgenoten. Yamashita is een Bushido met een persoonlijke code die leven of dood kan betekenen – of beide. Mile-A-Minute Jones is een Olympische hardloper die soldaat is geworden die zich in een andere race bevindt wanneer een van zijn vorige tegenstanders een Duitse soldaat blijkt te zijn. Helmut Steger is een man die zo geobsedeerd is dat hij probeert het bioscoopdistrict van NYC aan te vallen vanuit een verborgen onderzeeër in de Hudson River, terwijl de verliezers thuis op verlof zijn. Het verhaal een kleine locatie in de hel! Leest als een scène uit het redden van persoonlijke Ryan, toen de verliezers uiteindelijk gevangen zaten in het verkeerde kleine Franse stadje – bezet door de Duitsers – en moeten hun methode terugvechten.
Waarschijnlijk is het allerbeste verhaal hier de partizanen, die Sarge belicht in zijn gekke inspanningen om de gewonde schutter te redden met de hulp van een vreemde man in een bonthoed (van wie ik niet meer kan zeggen). Dit verhaal is een vlaag van niet -aflatende verwoesting, omdat Kirby Sarge bewijst dat Sarge een onverwoestbare soldaat is. Hij is zo vaak opgeblazen in het programma van deze 18 pagina’s waarmee zijn gehavende deal mee volledig onherkenbaar is aan het einde van het verhaal.
Jack Kirby’s The Losers is een 256 pagina’s tellende hardcover die Kirby’s hele run van de strip verzamelt. Het is herdrukt op het krantenpapier-achtige papier (maar witter en enigszins dikker) dat DC de laatste tijd meer gebruik maakt. Normaal gesproken vind ik het niet leuk, maar het is hier echt efficiënt, omdat Kirby een van die ongewone kunstenaars is wiens kunst er gewoon niet goed uitziet op glanzende voorraad. Alle originele covers (zelfs de niet-Kirby) zijn eveneens opgenomen (als pagina’s op ware grootte) naast veel reproducties van Kirby’s potloden voor gekozen covers of bestrooi pagina’s, met dank aan John Morrow’s Jack Kirby Collector Magazine. Afgezien van de introductie van Gaiman, zijn er geen extra tekstfuncties. Naast het niet onthouden om het Dustjacket van het boek af te glijden voor een aantal geweldige verborgen Kirby -kunstwerken.
Andere boeken in de extreem voorgestelde Jack Kirby Hardcover -serie zijn Joe Simon & Jack Kirby’s Sandman en de net recent gepubliceerde Jack Kirby’s Newsboy Legion, Volume 1 met zijn traditionele Gouden Eeuwwerk voor DC Comics. DC heeft ook collecties gepubliceerd van Kirby’s vierde wereldstrips (nieuwe goden, permanent mensen, Mr. Miracle, evenals Jimmy Olsen), naast OMAC en de demonvolumes. Er zijn ook DC -archiefcollecties van Kirby’s Challengers of the Unknown en Kamandi: The Last Boy on Earth Series.
____________________________________
KC Carlson (samen met Roger Ash en meer van de Westfield -bende) zal dit weekend zijn op de C2E2 -stripprogramma van dit weekend in Chicago. Westfield zal een stand hebben (standnummer 1111), dus kom langs en staat hallo als je in de show bent! We kijken vooruit om je te zien!
De dekking van onze vechtkrachten komt uit de Grand Comics -database.
