Ja, het was een opzettelijke verwijzing naar sperma. Laten we dat vanaf het begin uit de weg ruimen. Ik bedoel, dat weet ik niet zeker … maar dat moest het wel zo zijn. Het is niet opgekomen, Eileen. Het is op Eileen gekomen.
1983 was eigenlijk een solide jaar voor singles van kwaliteit. Down onder door mannen op het werk, Hall en Oates ‘Maneater, en laten we dansen door David Bowie. Maar je had ook Toto’s Afrika, schat, naar me toe komen door Patti Austin en James Ingram, en een ander catastrofaal duet: Roger en Parton op eiland in de stroom. De film Flashdance leverde een aantal smash -pophits op, zoals Maniac en het themalied. Oh, en Michael Jackson bleef de hitlijsten domineren met Billie Jean, zeg zeg zeg, en verslaan het. Maar het nummer dat de meeste tijd op #1 heeft doorgebracht? Nee, het werd niet op Eileen gekomen. Het was elke ademhaling die je door de politie haalde.
Maar je krijgt het idee. Een nummer moest echt speciaal zijn om de hitlijsten te bereiken, zelfs als het slechts twee weken lang de #1 -slot kon vasthouden.
Dus waarom was dit nummer speciaal? Dexys had zeker niet de stamboom van Sting, Michael Jackson, Bowie, Hall en Oates, enz. En het had geen gitaarwerk van Eddie Van Halen of Stevie Ray Vaughn. Evenmin had het de steun van een film die ermee dreef. Maar wat het had, was een strakke, harde Australische band die een Keltische viool en een echt gevoel bracht voor ‘thuis’ in de Hsong. En toen was er de complexe vocale arrangement die in snelheid werd ingebouwd, en omvatte het Ierse folk -gezang van “Too Rye Ay”. En de band was vernoemd naar snelheid (dextroamfetamine), dus het had dat ook voor.
Ik herinner me dat ik de nogal grote band zag op Saturday Night Live en weggeblazen werd. Kinetisch en gek, de cam had geen idee waar te focussen. Ze wisten zeker hoe ze een show moesten doen.
Verder luisteren: Geno (ook een #1 hit in het VK) en Jackie Wilson zei (ik ben in de hemel als je glimlacht) ”
Covers:
